Bir erkek olarak düşüncelerimden bazılarını paylaşayım istiyorum.
Sevmek sevilmek önemsenmek mutlu olmak... bu duygular kadınların tekelindeymiş gibi davranılması hiçte hoş değil. "Karşınızdaki de insan" , "onunda duyguları var" diye düşünen bir insan olmadığınız sürece mutsuz olmaya mahkum bir toplum olacağız. Çünkü toplum bireylerinden güç alır. Mutsuz bireylerden oluşan bir toplum ne kadar güçlü bir arada olabilir?
Yine herşeyin başı "eğitim şart" ve "haydi kızlar okula" kampanyasına dayanıyor. Sebep mi? Çünkü toplumda söz hakkı dolaylı ve doğrudan toplamda %80 kadınlarındır. Anne olarak eğitim verirken erkeğe doğruyu yanlışı öğretirler, sevgiliyken eş iken doğruyu yanlışı ayırt etmesinde yardımcı olurlar. Ama eğer kadınlarımız akılcı ve dürüst olmazlarsa erkeklerin doğru dürüst mert vs olmasını nasıl beklerler? "Kör kendini görmezmiş" mi demeliyiz yoksa önce kendimizden mi başlamalıyız ? Her yerde yazılan 'önce kendini düzelt'tir ama en zorudur yada zor gelenidir. Zor olmasaydı konu üzerine neden erenler dervişler ortaya çıksın ki?
Lafı açılmışken neden hiç kadın peygamber adı geçmiyor Kur'an-ı kerim'de?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için değerlidir. Lütfen saygı çerçevesinden çıkmadan yorumlarınızı yapınız. En kısa zamanda yorumunuza gerekli işlemi uygulayacağımı bilmenizi isterim. Güzel vakit geçirmeniz dileğiyle