Samimiyet...

Bir insan sırf arkadaş edinmek için samimi duygularla kendini karşısındaki kişiye açamıyacak duruma ne zaman geldik?
Çocukça, içtenlikle arkadaş edinmeye çalışmak ne zamandır yadsınacak yadırganacak bir durum, bir davranış oldu?
İnsanlar uzaklaşıyorlar birbirlerinden azizim. Samimiyetsizleşiyorlar...
İçten içe, kör karanlık "yalnızlık" yutuyor ruhumuzu benliğimizi...
Birbirlerine boşboş bakan insanlar, yada bakışlarını kaçıran göz göze gelmeye korkan insanlardan samimi bir söz bir davranış bir yaklaşım beklenir mi?
Bu... gerçek mi?